سختی لوله فولادی ضد زنگ

لوله فولادی ضد زنگ معمولاً از سه شاخص سختی برینل، راکول، ویکرز برای اندازه گیری سختی آن استفاده می شود.

سختی برینل

در استاندارد لوله فولادی ضد زنگ، سختی برینل بیشترین استفاده را دارد، اغلب با قطر فرورفتگی برای بیان سختی مواد، هم بصری و هم راحت. با این حال، برای لوله های فولادی با فولاد سخت تر یا نازک تر قابل اجرا نیست.

سختی راکول

تست سختی راکول لوله فولادی ضد زنگ همانند تست سختی برینل است که روش تست دندانه است. تفاوت این است که عمق فرورفتگی را اندازه گیری می کند. تست سختی راکول در حال حاضر روشی است که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد و HRC تنها پس از HB در استاندارد لوله فولادی دوم است. سختی راکول را می توان برای تعیین مواد فلزی از خیلی نرم تا خیلی سخت اعمال کرد، روش برینلر را جبران می کند، ساده تر از روش برینلر نیست، می تواند مستقیماً مقدار سختی را از شماره گیری دستگاه سختی بخواند. با این حال، به دلیل فرورفتگی کوچک، مقدار سختی به اندازه روش برینلر دقیق نیست.

سختی ویکرز

تست سختی لوله های فولادی ضد زنگ ویکرز نیز یک روش تست تورفتگی است که می تواند برای تعیین سختی مواد فلزی بسیار نازک و لایه های سطحی استفاده شود. این روش مزایای اصلی روش بروسلا و راکول را دارد و کاستی های اساسی آنها را برطرف می کند، اما به سادگی روش راکول نیست و روش ویکرز به ندرت در استاندارد لوله های فولادی استفاده می شود.

تست سختی

قطر داخلی لوله فولادی ضد زنگ بالای 6.0 میلی متر و ضخامت دیواره زیر 13 میلی متر است. لوله فولادی ضد زنگ آنیل شده را می توان توسط سختی سنج W-B75 ویکرز آزمایش کرد که بسیار سریع و ساده است و برای بازرسی واجد شرایط سریع و غیر مخرب لوله فولادی ضد زنگ مناسب است. لوله های فولادی ضد زنگ با قطر داخلی بیشتر از 30 میلی متر و ضخامت دیواره بیشتر از 1.2 میلی متر برای سختی HRB و HRC با استفاده از سختی سنج راکول مورد آزمایش قرار گرفتند. لوله های فولادی ضد زنگ با قطر داخلی بیشتر از 30 میلی متر و ضخامت دیواره کمتر از 1.2 میلی متر برای سختی HRT یا HRN با استفاده از دستگاه سختی سنج راکول سطحی آزمایش شدند. قطر داخلی کمتر از 0 میلی متر، لوله فولادی ضد زنگ بیش از 4.8 میلی متر، با استفاده از دستگاه سختی سنج مخصوص راکول، سختی HR15T را آزمایش کنید.