مقدمه ای بر

فولاد کربنی که به عنوان فولاد کربنی نیز شناخته می شود، یک آلیاژ آهن-کربن با محتوای کربن ωc کمتر از 2٪ است. علاوه بر فولاد کربن به طور کلی حاوی مقدار کمی سیلیکون، منگنز، گوگرد، فسفر است.

با توجه به استفاده از فولاد کربنی را می توان به سه دسته فولاد ساختاری کربنی، فولاد ابزار کربنی و فولاد ساختاری برش آزاد تقسیم کرد. فولاد ساختاری کربنی را می توان به فولاد سازه ای ساختمان و فولاد سازه ای ماشین سازی تقسیم کرد. با توجه به محتوای کربن، فولاد کربن را می توان به فولاد کم کربن (ωc≤0.25٪)، فولاد کربن متوسط ​​(ωc = 0.25٪ - 0.6٪) و فولاد کربن بالا (ωc> 0.6٪) تقسیم کرد.

با توجه به میزان فسفر و گوگرد، فولاد کربنی را می توان به فولاد کربن معمولی (فسفر، گوگرد بیشتر)، فولاد کربن با کیفیت بالا (فسفر، گوگرد کمتر) و فولاد با کیفیت بالا پیشرفته (فسفر، گوگرد پایین تر) تقسیم کرد. ). هر چه محتوای کربن فولاد کربنی بیشتر باشد، سختی بالاتر، استحکام بیشتر است، اما انعطاف پذیری کاهش می یابد.