فولاد کربن

این عمدتا به خواص مکانیکی فولاد بستگی دارد که به محتوای کربن فولاد بستگی دارد و به طور کلی تعداد زیادی عناصر آلیاژی فولاد اضافه نمی شود، که گاهی اوقات فولاد کربنی یا فولاد کربنی نامیده می شود.

فولاد کربنی، همچنین به عنوان فولاد کربنی شناخته می شود، به آلیاژ کربن آهن با محتوای کربن کمتر از 2% اطلاق می شود.

با توجه به استفاده از فولاد کربن را می توان به فولاد ساختاری کربن، فولاد ابزار کربن و فولاد ساختاری برش آزاد سه دسته تقسیم کرد، فولاد ساختاری کربن به فولاد ساختاری ساختمان و فولاد ساختاری ماشین ساخت دو تقسیم می شود.

با توجه به روش ذوب را می توان به فولاد اجاق باز، فولاد مبدل و فولاد کوره الکتریکی تقسیم کرد.

با توجه به روش اکسید زدایی، می توان آن را به فولاد جوش (F)، فولاد آرام بخش (Z)، فولاد نیمه آرام بخش (b) و فولاد آرام بخش ویژه (TZ) تقسیم کرد.

با توجه به محتوای کربن، فولاد کربن را می توان به فولاد کم کربن (دستشویی ≤ 0.25٪)، فولاد کربن متوسط ​​(WC0.25٪ - 0.6٪) و فولاد کربن بالا (دستشویی> 0.6٪) تقسیم کرد.

با توجه به محتوای فسفر و گوگرد، فولاد کربنی را می توان به فولاد کربن معمولی (حاوی فسفر و گوگرد بالاتر)، فولاد کربنی با کیفیت بالا (حاوی فسفر و گوگرد کمتر) و فولاد با کیفیت بالا (حاوی فسفر و گوگرد کمتر) و فولاد با کیفیت بالا (حاوی فسفر و گوگرد کمتر) تقسیم کرد. ) و فولاد با کیفیت بالا.

به طور کلی، هرچه محتوای کربن در فولاد کربنی بیشتر باشد، سختی بیشتر، استحکام بالاتر، اما انعطاف پذیری کمتری دارد.